Ο Μαριούς, ένας άντρας μόνος, μένει στο σχεδόν γυμνό από πράγματα δωμάτιό του, όπου δεν μπαίνει κανείς. Διαθέτει ένα κρεβάτι, ένα γραφείο, έναν υπολογιστή, σύνδεση με το διαδίκτυο και κάποια στοιχειώδη χρηστικά αντικείμενα. Το σπάσιμο ενός πολύτιμου χρηστικού αντικειμένου τον οδηγεί στην ανακάλυψη της ηλεκτρονικής αγοράς. Ενθουσιασμένος από αυτόν τον καινούργιο κόσμο, ψωνίζει ασταμάτητα ό,τι θέλει, ό,τι φαντάζεται, ό,τι ποθεί. Δέχεται συνεχώς επισκέψεις από courier που φέρνουν στην πόρτα του δωματίου του όλα τα αγαθά που ψωνίζει σε κούτες μικρές, μεγάλες, τεράστιες. Το άδειο του δωμάτιο γεμίζει από κούτες κι αντικείμενα που του αρέσουν, τον διασκεδάζουν, τον συγκινούν, τον απασχολούν, αλλά ίσως και να αποδειχθούν άχρηστα, ή ακόμα και επικίνδυνα για τη σωματική του ακεραιότητα και την ψυχική του υγεία.
Ο χώρος σαν κυριολεξία αλλά και σαν μεταφορά, το πώς και εάν χωράμε σε αυτόν, η ιδέα του να έχεις ή να είσαι, είναι τα θέματα που θέλουμε να αναδείξουμε μέσα από τη δημιουργία του συγκεκριμένου βίντεο, ακολουθώντας την αισθητική του βωβού κινηματογράφου, της ακατάληπτης γλώσσας και της εικονογράφησης, πάντα με διάθεση αυτοσαρκασμού και σάτιρας.
Σκηνοθεσία: Σοφία Μαραθάκη / Ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ
Βίντεο: Ερατώ Τζαβάρα
Μουσική: Βασίλης Τζαβάρας
Ηθοποιός: Μάριος Παναγιώτου
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Βασίλης Χριστοδούλου
Οργάνωση Παραγωγής: Δημήτρης Ζάχος